Warsztaty taneczne „WYTAŃCZ SIEBIE” oraz spektakl „PIEŚŃ O SŁOŃCU NIEWYCZERPANYM”

DSC 3635

Tańczyć można nie znając kroków – twierdzą organizatorzy warsztatów tanecznych, które odbyły się 13 października (czwartek) w Krasnobrodzkim Domu Kultury. Fundacja Lubelska Artystyczna zorganizowała dla mieszkańców Krasnobrodu warsztaty taneczne pod hasłem „Wytańcz siebie”. Organizatorzy warsztatów zapewniali, że podczas takiego tańca można doświadczyć tego, co każdemu „w duszy gra”.

Brak wyjaśnień na plakacie był – według nich – celowym zabiegiem, mającym zaciekawić odbiorcę i zachęcić do myślenia. Pomysłodawcy warsztatów twierdzą, że taniec jest czymś, czego nie można zdefiniować, ponieważ wyraża on to, co człowiek czuje i czego doświadcza. – Taniec jest tajemnicą. W zależności od tego, jak każdy z nas odczytuje muzykę, jak ją odbiera i jak ją czuje, tak wówczas przekłada się ona na taniec. Nie opieramy się na klasycznym tańcu, polegającym na wyuczeniu się kroków. Szukamy tego tańca w sobie. Wypływa on z nas. Pozwala to odkryć siebie. Czasami ktoś, kto nie zna kroków, nigdy nie zacznie tańczyć, bo będzie ciągle miał w głowie to, że nie potrafi tego robić. Prowokujemy do tego, by ludzie zaczęli ruszać się, wsłuchując się w muzykę. Ludzie odblokowują się. W dużej mierze pomaga to w komunikacji z innymi. Ktoś zaczyna doświadczać dotyku drugiego człowieka. Okazuje się, że jest to bardzo miłe i sympatyczne. Możemy ze sobą współgrać, chociaż jesteśmy inni i inaczej odbieramy tę muzykę – tłumaczy Beata Stachyra z grona organizatorów warsztatów.

Po godzinnych tańcach uczestnicy mogli obejrzeć spektakl teatralny w wykonaniu grupy „Bajkoluby” z Lublina. Przedstawienie „Pieśń o słońcu niewyczerpanym” stanowiło próbę interpretacji słów Karola Wojtyły do muzyki kompozytora Pawła Sota. Widzowie byli zaskoczeni sposobem przekazu i jakością gry aktorskiej amatorów. – Słuchając tego słowa, każdy może odnaleźć siebie i swoją relację z Panem Bogiem. Jest ona żywa w każdym z nas. Bez względu na to, czy ktoś się określa jako wierzący, czy też nie, to zadaje sobie pytanie kim jest w tym wielkim wszechświecie. A z drugiej strony, jak bardzo jest piękny i skąd w nim jest to piękno. Chcielibyśmy, aby ludzie zaczęli dostrzegać piękno w swoim otoczeniu – wyjaśniła zamysł przedstawienia Beata Stachyra.

Odbiorcami byli głównie seniorzy, którzy chcieli spędzić czas w szerszym gronie. – Nasz klub seniora z Krasnobrodu otrzymał zaproszenie na warsztaty. Z czystej ciekawości postanowiłam tu przyjść. Mieszkam sama. Bardzo chciałam pobyć z ludźmi. My, seniorzy, bardzo chcemy spędzać czas z innymi, zabawić się i porozmawiać. Pragniemy mieć dobry kontakt z młodzieżą. Niektórzy młodzi niewłaściwie reagują na słowo „senior”. A my chcemy być razem z nimi – mówi Grażyna Popczak, uczestniczka warsztatów.

Fundacja Lubelska Artystyczna planuje przedstawić podobny program poza granicami naszego kraju, a spotkanie na Roztoczu miało być ich próbą generalną. Organizatorów zaskoczyła „dziecięca otwartość i wrażliwość” mieszkańców Krasnobrodu, którzy chętnie wzięli udział w nowatorskiej formie warsztatów.

                                                                                                                                       EMka- Echa Roztocza

Galeria

Możesz również polubić…

Skip to content